Duża różnica wieku między dziećmi

Różnica wieku między moimi dzieciaczkami będzie wynosiła 6,5 roku... Wiem, że to sporo, ale wierzę że jeszcze nie zapomniałam, jak to jest zajmować się takim maluchem. Starszy syn jest juz praktycznie samoobsługowy, bardzo samodzielny, więc wydaje mi się, że powinno być łatwiej. Jak to u Was było? Bo moze mi się tylko wydaje... ;) od niektórych słyszę, że nie ma nic gorszego niż po tylu latach znowu wpakować się w pieluchy etc. że dzieci się wtedy nie dogadują i nie bawią razem ze względu na dużą różnicę wieku i defacto jest bardziej męcząco etc.

Wcale nie prawda.. Moja ciocia najmłodsza córkę urodziła po 11 latach. Starsza córka Zuzia super sprawdza jako starsza siostra. Opiekuje się Zosią, uczy ją. A moja ciocia mówi że dopiero przy Zosi czuje się pełnowartościową mamą. 

Oczywiście bucie mama "rok po roku" czy z małą różnica ma swoje plusy, ale ma też dużo minusów.

U mnie różnica jest 2 lata i 2 miesiące.. I szczerze? Teraz z perspektywy czasu nie zdecydowałabym się na tak mała różnice wieku. Oczywiście kocham moje szkraby najbardziej na świecie ale wiem też że dwa lata to mała różnica.. Hania jako 3 latka nadal potrzebuje dużo uwagi, a Staś niestety nie należy do dzieci które zajmują się same sobą.. Czasami ciężko mi podzieloc uwagę na ich dwoje. I jest mi ogromnie przykro z tego powodu. 

Mi się wydaje że przy takiej toznicy wieku między dziecmi jest dużo łatwiej, starsze dziecko jest Ci w stanie dużo pomoc, odciążyć. Ja mam siostrę 5 lat młodsza i mama zawsze opowiada że ja ją praktycznie wszędzie ze sobą zabierałam, bawiłam się z nią, a teraz po 25latach mamy super kontakt :) 

Poza tym przy małej różnicy wieku u dzieci człowiek już jest  zmęczony pieluchami, KP itd a dla Ciebie to będzie taki trochę powiew świeżości ;) 

Ewe, różnica wieku między moimi dziećmi to 12 lat.Córka aktualnie ma 14 a syn 2 lata. Powiem tak,że miałam i mam dużą pomoc ze strony córki w opiece nad małym ,jeśli nagle jej potrzebuję ( oczywiście ,gdy jest to możliwe bo wiadomo szkoła itd) Sytuacja wygląda tak ,że córka bardzo jest za swoim bratem, bawią się itd,a starsza naprawdę świetnie sobie radzi w opiece nad nim.Nie boję się zostawić ich samych razem np.gdy wyjdę do sklepu.Muszę też zaznaczyć,że początki były trochę trudne bo córka mimo wszystko czuła się trochę odrzucona( tyle lat była sama...)bo wiadomo,że nie miałam/mieliśmy dla niej tyle czasu jak dawniej.Niestety zawsze coś kosztem czegoś i uważam,że żadna różnica wieku nigdy nie będzie idealna.W Twoim przypadku myślę,że będziesz miała lżej bo starszy już dość samodzielny i trochę pomoże w razie potrzeby.Na pewno trudniej mają te mamy, jak np.mama Hani ,gdzie ma dwoje maluchów, którzy tak samo dużo potrzebują uwagi.

U mnie syn miał 9 lat córka 6 lat gdy urodziłam trzecie dziecko.moje dzieci bardzo mi pomagały od samego urodzenia przy siostrze.zawsze są plusy i minusy,ważne żebyśmy my czuły się komfortowo i nie słuchały innych.dla mnie nie  były problemem pieluchy,nieprzespane noce choć moi znajomi mają już większe dzieci i większość spotkań mnie omija.bardzo chciałam kolejne dziecko i to dla mnie najwazniejsze

U nas dokładnie 4 lata i 8 miesięcy różnicy dziewczynki się świetnie dogadują Oliwia troszczy się o młodsza siostrę bawia się kochają ❤️

Nie ma co slucgac innych tylko swojej intuicji ktora w przypadku opieki nad dzieckiem czesto jest niezawodna :) 

Mam tylko corke wiec nie wiem jak to jest z ta różnica wieku na własnym przykładzie jako matki, tak samo jak Ty zastanawiałam się jak to będzie bo u nas różnica wieku bedzie rowna 5lat. Wiem tylko tyle ze nie ma co zakładać bo każde dziecko jest inne i ma inny charakter i u każdego ta różnica bedzie inaczej odczuwalna.  

U mnie różnica wieku będzie 4 lata i już mam wrażenie, że to dużo ale z drugiej storny licze właśnie na to, że będę miała pomoc od mojej czterolatki i będzie chciała być też taką mamusią i mi we wszystkim pomagać. Jednocześnie będę miała z jej storny pomoc a z drugiej ona nie będzie się nudzić i czuć się potrzebna jako "mamusia". Póki co to tylko moje wyobrażenie ale zobaczymy jak wyjdzie w praniu. Zawsze chciałam mieć małą różnicę wieku bo uważałam, że to lepiej chociaż mam koleżanki, które mają dzieci i różne różnice między nimi i różnie to w praktyce wygląda.

Ja póki co mam tylko jedno dziecko i jak na razie nie planuję chociaż jak się zdarzy to nie będę płakać tylko się cieszyć. 

U mojego kuzynostwa jest różnica 11lat i jak patrzę na nich to tylko pozazdrościć są już dorosłymi ludźmi ale jeden drugiemu nie da zrobić krzywdy, wspierają się i bardzo dobrze dogadują 

Nie ma czym się martwić tylko cieszyć że będziesz mamą poraz kolejny i będziesz miała wspaniałą pomoc 

Owszem spora różnica wieku, ale jednak Tobie będzie łatwiej bo starsze dziecko samodzielne. I na początku to raczej wiele wspólnego nie będą mieć z sobą, ale po latach te różnice się zatrą i mogą być dla siebie wsparciem.

Ja jednak marzę o niedużej różnicy, bo widzę jak synek potrzebuje towarzysza zabawy.

widzę że większość mająca córki potwierdza, że starsze pomagają przy młodszym rodzenstwie, nie wiem czy moj syn, który jest typowym łobuzem będzie faktycznie taki pomocny :D choć dla mnie ważne było to by jednak był mozliwe samodzielny, żeby zwyczajnie było troszkę lżej 

aczkolwiek jest obawa, czy się dogadaja ze te parę lat, czy to juz bedą zupełnie dwa różne światy

u nas roznice 2,.5 l bywa ciezko ale jak bawia sie razem to jest dobrze , bardziej mlodsze troszcz sie o starsze niz na odwrot.

Mysle ze za pare lat tym bardziej sie dogadają. Jedno bedzie moglo liczyc na pomoc drugiego. Wiem z doswiadczenia 

Syn też się poczuje do obowiązku podejrzewam :) a drugie co będzie? 

drugie również synek :) więc jak młodszy wyjdzie z pampersów to drugi już prawie młodzież... choć słyszałam opinię od znajomych, że to super, bo nie będą się bić i szarpać o zabawki... xD 

ewe ale starszy modziez może nie chciec sie bawic z bratem ha ha ha no ale nie ma co spekulować wyjdzie wszystko w praniu 

Jak beda starsi to na oewno beda sie dogadywac :) 

Z pewnością będą się dogadywać trzeba uczyć tego dzieciaki nawet te dorosłe że najważniejsze w życiu jest rodzina, szczerości i troska o to co się posiada.